Το «αγκάθι» της φοροδιαφυγής πλήττει την ελληνική οικονομία

Η ετήσια φοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται ότι φτάνει στο ύψος του 6% – 9% του ΑΕΠ, δηλαδή 11 ως 16 δισ. ευρώ

 

Αυτό φαίνεται από τα στοιχεία που παρουσίασε ο επικεφαλής του Φορολογικού Τμήματος της Ερνστ & Γιανγκ Ελλάδος κ. Στέφανος Μήτσιος, κατά τη διάρκεια του 8ου Tax Forum που οργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο στη Θεσσαλονίκη.

 

Οι βασικοί παράγοντες που τροφοδοτούν τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥ οι εξής:

 

– Η πολυνομία και η πολυπλοκότητα του φορολογικού συστήματος.

 

– Η συνεπακόλουθη ανασφάλεια δικαίου φορολογούμενων και υπαλλήλων της φορολογικής διοίκησης.

 

– Η συνεχιζόμενη αύξηση των φόρων, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, αλλά και του φόρου εισοδήματος, τόσο των φυσικών, όσο και των νομικών προσώπων.

– Η διαχρονική ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση του φαινομένου.

 

– Η τεχνολογική ανεπάρκεια και η αδυναμία αξιοποίησης των δυνατοτήτων της νέας τεχνολογίας.

 

– Η γραφειοκρατία, και, ειδικότερα, η διασπορά αρμοδιοτήτων, η υποστελέχωση υπηρεσιών, η ελλιπής εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού και η έλλειψη κινήτρων για την επίτευξη στόχων.

 

– Διαρθρωτικές στρεβλώσεις της ελληνικής οικονομίας και, ειδικότερα, το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων.

 

Σύμφωνα με την έρευνα που διενήργησε πρόσφατα η Ερνστ & Γιανγκ (ΕΥ) για λογαριασμό της ΔιαΝΕΟσις, η αντιμετώπιση του φαινομένου της φοροδιαφυγής βασίζεται σε εννέα άξονες:

 

– Μείωση των φορολογικών συντελεστών. Κάτι τέτοιο θα περιορίσει σημαντικά το κίνητρο της φοροδιαφυγής.

– Εκτεταμένη χρήση του πλαστικού χρήματος και επέκταση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης.

– Αποτελεσματική και εντατική διενέργεια ελέγχων και αποτελεσματική περαίωση των φορολογικών υποθέσεων.

– Οργάνωση και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός των φορολογικών αρχών.

– Κατάρτιση και εκπαίδευση των υπαλλήλων της Φορολογικής Διοίκησης, με παράλληλη αύξηση των αποδοχών τους.

– Καταπολέμηση φαινομένων διαφθοράς και εφαρμογή αντικινήτρων.

– Δημιουργία σταθερού και απλοποιημένου φορολογικού συστήματος.

– Διαρθρωτικές αλλαγές στη δομή των επιχειρήσεων και αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου.

– Δημιουργία φορολογικής συνείδησης και καλλιέργεια φορολογικής παιδείας.

 

Πηγή : www.vima.gr