tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Το πολιτικό και το οικονομικό ισοζύγιο

Το καθολικό Πάσχα ήταν η αιτία που αναχώρησαν από την Αθήνα οι εκπρόσωποι των δανειστών καθώς την ερχόμενη Κυριακή γιορτάζουν το δικό τους σταυρό.

Τα ΔΕΥΤΕΡΙΑΤΙΚΑ
 
Του Βαγγέλη Γιακουμή.

Το καθολικό Πάσχα ήταν η αιτία που αναχώρησαν από την Αθήνα οι εκπρόσωποι των δανειστών καθώς την ερχόμενη Κυριακή γιορτάζουν το δικό τους σταυρό. Ωστόσο ο Γολγοθάς ανήκει σε εμάς. Δικός μας είναι αφού φεύγοντας οι δανειστές ζήτησαν μειώσεις στο αφορολόγητο που σημαίνει επιπρόσθετα οικονομικά βάρη, μειώσεις σε συντάξεις , μέτρα 1,7 δις προκειμένου να κλείσει η συμφωνία.
Μια συμφωνία επώδυνη για μια ακόμη φορά που δεν έχει τέλος. Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια. Έρχονται βλέπουν τους υπουργούς και φεύγουν με γεμάτα πορτοφόλια. Με τα μέτρα δηλαδή κάθε φορά που ζητάνε και πετυχαίνουν να παίρνουν.
Αυτή τη φορά, η συμφωνία δεν ολοκληρώθηκε και θα επιστρέψουν στα μέσα Απριλίου, για το τελικό "κτύπημα"  . Με νέους φόρους στους μικρομεσαίους , νέες αφαιμάξεις και επιπρόσθετα φυσικά το τσεκούρι στο ασφαλιστικό. Εκεί να δείτε γλέντια. Θέλουν μέσα από αυτό οι συντάξεις να μειωθούν έως και 35% .
Ένα μικρό φιλοδώρημα για τους νέους  συνταξιούχους και κάτι παραπάνω για τους σημερινούς. Ίσως γι αυτό και οι κύριοι Σόϊμπλε και Σοπέν ο Γερμανός και ο Γάλλος υπουργός οικονομικών να μιλάνε πλέον με τα καλύτερα λόγια για τον Αλ. Τσίπρα τον οποίο αναφέρουν πως εμπιστεύονται. Και καλά κάνουν και τον εμπιστεύονται. Διότι και ο κ. Τσίπρας τηρεί στο έπακρο τη συμφωνία έχει γυρίσει την πλάτη του στην ιδεολογική του συνείδηση και υπομένει τις συνεχείς απαιτήσεις των δανειστών. 
Πως λοιπόν οι δανειστές να μην είναι ικανοποιημένοι με τον Έλληνα πρωθυπουργό και για τις θυσίες του έλληνα πολίτη που έχασε την οικονομική του δύναμη και που δεν πρόκειται ξανά να επανέλθει στα δεδομένα των προηγούμενων ετών.
Όλα αυτά έχουν κόστος. Πολιτικό και οικονομικό. Πολιτικό για την πολιτική ηγεσία και οικονομικό για όλους εμάς. Το πολιτικό αποτυπώνεται με τις δημοσκοπήσεις , το οικονομικό στη τσέπη μας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την μείωση που έχει υποστεί το κυβερνών κόμμα με τις ανακατατάξεις στα υπόλοιπα κόμματα ενώ σε ότι αφορά το οικονομικό κομμάτι αυτό το τραβάμε εμείς μέσα από τις συμφωνίες που η κυβέρνηση συνάπτει με τους δανειστές είτε αυτές αφορούν τις συντάξεις , είτε τους μισθούς όσοι έχουν , είτε τη φορολογία που πλέον βρίσκεται σε τρισθεόρατα μεγέθη.
Η διαφορά της πολιτικής από την οικονομική ευθύνη, είναι η εξής: Στην πολιτική,  την ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί που εκ του αποτελέσματος κρίνονται. Αν η κρίση είναι θετική έχει καλώς , αν όμως είναι αρνητική τότε πάνε σπίτια τους και ξεμπερδεύουν. Στην οικονομική, η ευθύνη είναι για όλους μας. Μάλιστα εφ´ όρου ζωής σχεδόν. Πληρώνουμε τα σπασμένα εμείς γι αυτούς και συνεχίζουμε.
Το θέμα είναι όλα αυτά κάποια στιγμή να τελειώσουν,  με το ισοζύγιο να μην είναι αρνητικό αλλά θετικό και να μπορέσουμε επιτέλους να γυρίσουμε σελίδα στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας.