Θυμάστε το σύνθημα “Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”;

Τα ΔΕΥΤΕΡΙΑΤΙΚΑ 

Του Βαγγέλη Γιακουμή 

 

Θυμάστε το σύνθημα "Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη";

 

Το σύνθημα βοά ακόμη στο αυτιά εκείνων που κάποτε πιστοί στο όραμα τους φώναζαν απελπισμένοι από την πολιτική Σαμαρά και Βενιζέλου : κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη. Ο καιρός πέρασε, ο χρόνος έτρεξε και όλοι εμείς ξεχάσαμε,  προφανώς από τη χαρά μας που δεν κυβερνούν πλέον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχει πλέον νόημα αυτό το σύνθημα. Η νέα κυβέρνηση φρόντισε να διασφαλίσει τα σπίτια εκείνων που χρωστούν και έχουν κόκκινα δάνεια και να μην κινδυνεύσουν. 

Ως εδω καλά. Η κυβέρνηση φρόντισε για μερικούς μήνες και άφησε δίχως άγχος τους δανειολήπτες που λόγω της κρίσης αδυνατούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους να προσπαθούν να βγάλουν πέρα τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους. Τι γίνεται όμως όταν αυτό λήξει τον ερχόμενο χρόνο και τον Φεβρουάριο μείνουν απροστάτευτοι; Πως θα μείνουν τα σπίτια στους ιδιοκτήτες που  χρωστούν ; Θα πηγαίνουν τα ξένα funds ή αλλιώς τα ξένα κοράκια και θα λεηλατούν τα ακίνητα του απλού κόσμου και η κυβέρνηση της αριστεράς θα κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και θα παρακολουθεί την όλη διαδικασία; Ή θα αντιπολιτεύεται αυτά που η ίδια ψήφισε, την απελευθέρωση δηλαδή της προστασίας της πρώτης κατοικίας. 

 

Κίνδυνο να πέσουν στα χέρια των distress funds αντιμετωπίζουν 250.000 ακίνητα μετά τις ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο και με βάση τις οποίες από τον Φεβρουάριο θα υπάρξει νέα διαβούλευση για τα στεγαστικά δάνεια α΄κατοικίας, τα δάνεια μικρομεσαίων (ο νόμος θα καθορίζει ποιες ακριβώς, με βάση τους τζίρους και το προσωπικό που απασχολούν), και τα καταναλωτικά δάνεια. 

 

Σύμφωνα με την Ημερησία αυτή τη στιγμή στο «κόκκινο» βρίσκονται 150.000 δάνεια νοικοκυριών και 50.000 επιχειρηματικά με εγγυήσεις ακίνητα ενώ στον «αέρα» βρίσκονται ήδη 30.000-50.000 εξοχικά καθώς από ψηφίσεως του νόμου δεν προστατεύεται κανένα νοικοκυριό που χρωστάει δάνειο για δευτερεύουσα κατοικία. 

Η συμφωνία της κυβέρνησης προβλέπει ότι με την ψήφιση του νόμου δεν προστατεύεται κανένα νοικοκυριό που χρωστάει δάνειο για δευτερεύουσα κατοικία. 

Τα στεγαστικά δάνεια για εξοχικές ή δεύτερες κατοικίες θα μεταπωλούνται κανονικά και με τον νόμο. Επίσης από ψηφίσεως του νόμου, όλες οι επιχειρήσεις που δεν θεωρούνται «μικρομεσαίες» μπορεί να βρεθούν να χρωστούν σε άλλες, άγνωστες σε αυτήν εταιρίες – distress funds,  που θα έχουν αγοράσει το δάνειό τους. Ακόμη από 15/2/2016 θα μεταπωλούνται σε funds και στεγαστικά δάνεια α΄κατοικίας.

Όλα αυτά τι σημαίνει ; Κανένα σπίτι στο σπίτι τραπεζίτη; Όχι. Σημαίνει απλά ότι δεν κατάφερε η κυβέρνηση στην όποια διαπραγμάτευση που έκανε με τους δανειστές να μπορέσει να καταφέρει να προστατέψει τα σπίτια των δανειοληπτών που κινδυνεύουν. Επομένως θα έχει δίκιο όποιος ή όποια κόμματα από την αντιπολίτευση , καταφερθεί εναντίον της κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι δεν μπόρεσε να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πολιτών που την ψήφισαν και άρα εφ όσων δεν το κατάφερε τότε δεν μπορεί να ομιλεί για τα συμφέροντα των πολιτών. 

Η πολιτική από το αποτέλεσμα κρίνεται ,και όταν το αποτέλεσμα δεν είναι εκείνο που πρέπει τότε ασφαλώς , κρίνονται και εκείνοι που εκπροσωπούν την πολιτική. 

Και ο νοών νοείτο!